سؤالهایی که باید با آنها زندگی کنیم
کیفیت زندگی ما انسانها به کیفیت سؤالهایی بستگی دارد که درباره نقش خود در زندگی میپرسیم. هر آنچه مورد سؤال ما از زندگی شود، ضمیر ناخودآگاه ما به دنبال پاسخ بر آن متمرکز و متوجه شده و براساس قانون جذب نیز توجه ما موجب و موجد شرایط تحقّق پاسخ میشود. در زندگی فقط چیزهایی را خواهیم یافت که در کانون توجه ماست و در جستوجویشان هستیم. بنابراین چه بخواهیم و چه نخواهیم کانون توجه ما زندگی ما را میسازد. یگانه تفاوت بین مردم، کانون توجه آنهاست. اگر میخواهیم واقعیت زندگی خود را تغییر دهیم، باید کانون توجه خود را تغییر دهیم و برای تغییر کانون توجه هم باید سؤالهای متفاوت از خود بپرسیم.
ما هر روز باید صبح که از خواب بیدار میشویم این سؤالها را از خود بپرسیم و شب پیش از خواب پاسخهایمان به این سؤالها را جمعبندی کنیم؛
۱. شکرگزار چه نعمتها و داشتههایی هستم؟
۲. خداوند با هدف عبودیت و کمال من مرا آفریده است؛ من برای تحقق هدف خداوند چه برنامهای دارم؟
۳. آیا سبک زندگیام طوری هست که سلامت جسمی، ذهنی و معنوی مرا ارتقاء دهد؟
۴. آیا حلقه ارتباطات اجتماعی من تأثیر مثبتی بر زندگیام دارد؟ (ما میانگین پنج نفری هستیم که بیشترین وقت خود را با آنها سپری میکنیم.)
۵. ارزشهای من (عقاید شخصی و اصول اخلاقی) چه هستند و آیا همواره به آنها وفادارم؟
۶. در یک، پنج، یا ده سال آینده میخواهم کجا باشم؟ چرا؟
۷. اگر از چیزی نمیترسیدم چه کار میکردم؟ (مبادا حسرت فرصتهایی را بخورم که به علّت ترس از دست بدهم.)
۸. اگر در آخرین روز، هفته، ماه یا سال زندگیام باشم، چه کار باید بکنم؟
۹. دوست دارم دیگران پس از مرگم دربارهام چه بگویند؟
۱۰. عملکرد و تجربیات امروزم چقدر مرا به خدا نزدیک یا از خدا دور کرده است؟
اینکه هر روز به دنبال پاسخهای هر یک از این سؤالها باشیم، کاری ضروری و فوری در مقابل غفلت است، زیرا این سؤالها به ما کمک خواهند کرد تا پاسخ منحصربهفردمان را به بزرگترین معمّای زندگیمان کشف کنیم؛ «من کیستم و چه نقشی در نظام هستی دارم؟»
این سؤالها که هر روز منتظر پاسخ ماست، مهمترین فراخوان ما برای داشتن زندگی در مسیر کمال است. این همان زنده بودنی است که تجربه میکنیم و اگر این سؤالها را از خود نپرسیم و جستجوگر نباشیم، یعنی تجربه کردن هر روزهی مرگ.
این سؤالها و جوابها برمبنای اصل ارزیابی روزانه با ۱.مشارطه، ۲.مراقبه، ۳.محاسبه و ۴.مشاکره و معاتبه است.