دیدار با امام زمان (عج)

ما در زمان غیبت امام عصر (عج) مکلّف بر اعمال خاصّی نیستیم برای این که ایشان را ببینیم و اساساً حکمت الهی بر این است که دوازدهمین امام (علیه‌السلام) از نظرها غائب باشد تا زمانی ‌که جز خدا کسی از مدّت آن آگاه نیست. 

البتّه زیارت امام، شرافت و سعادت بزرگی است، ولی ملاک تقرّب، معرفت به حقّ او و پیروی تامّ از او است. 

وظیفه‌ شیعه در زمان غیبت امام، این است که آن حضرت را به عنوان امام مَفروُض‌الطّاعهْْ بشناسد و با تقوای الهی و عمل به آنچه مورد پسند امام است، آماده و منتظر خدمت در هنگام ظهورش باشد. 
چه بسیار انسان‌هایی که در محضر پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله) و امامان معصوم (علیهم‌السلام) هیچ بهره‌ای از همنشینی با آنها نبردند؛ از طرفی هم عارفان و صالحانی که در عمر خویش امام را ندیدند، ولی به درجات عالیه‌ای از قرب خدا رسیدند که پیامبر و امام معصوم مشتاق دیدار آنها شدند. همچون اویس قرنی در زمان پیامبر و مقدس اردبیلی در زمان غیبت امام عصر. 

 

برگرفته از سخنان آیت‌الله سیدمحمد ضیاءآبادی