چهار ذکر شگفت‌انگیز قرآنی
امام صادق علیه‌السلام فرمود: در شگفتم برای کسی که از چهار چیز بیم دارد، چگونه به چهار چیز پناه نمی‌برد؟!
در شگفتم برای کسی که ترس بر او غلبه کرده، چگونه به ذکر «حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ» (آل عمران/۱۷۳) پناه نمی‌برد. زیرا خداوند به دنبال این ذکر فرمود: پس (آن کسانی که به عزم جهاد خارج شدند و تخویف شیاطین در آنها اثر نکرد) همراه با نعمتی از جانب خداوند (عافیت) و چیزی زاید بر آن (سود در تجارت) بازگشتند و هیچ گونه بدی به آنان نرسید.
در شگفتم برای کسی که غم و اندوهی به او رسیده، چگونه به ذکر «لَا إِلَهَ إِلَّا اَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِین» (انبیاء/۸۷) پناه نمی‌برد. زیرا خداوند به دنبال این ذکر فرمود: «پس ما (یونس را) از اندوه نجات دادیم و همین‌گونه مؤمنین را نجات می‌بخشیم.»
در شگفتم برای کسی که مورد مکر و حیله واقع شده، چگونه به ذکر «اُفَوِّضُ اَمری اِلی الله، اِنَّ اللهَ بَصیرٌ بِالعِباد» (غافر/۴۴) پناه نمی‌برد. زیرا خداوند به دنبال این ذکر فرمود: «پس خداوند (موسی را در اثر این ذکر) از شر و مکر فرعونیان مصون داشت.»
در شگفتم برای کسی که طالب زیبایی‌های دنیا است، چگونه به ذکر «ماشاءالله لا قُوَّه اِلّا بِالله» (کهف/۳۹) پناه نمی‌برد. زیرا خداوند بعد از این ذکر (از زبان مردی که فاقد نعمت‌های دنیوی بود، خطاب به مردی که از نعمت‌ها برخوردار بود) فرمود: اگر تو مرا به مال و فرزند کمتر از خود می‌دانی، امید است خداوند مرا بهتر از باغ تو بدهد.
من لایحضره الفقیه ۳۹۲/۴
امالى صدوق، صفحه ۶، حدیث ۲
بحارالانوار، جلد ۹۰، صفحه ۱۸۴، حدیث ۱