حقیقت امر به معروف و نهی از منکر
کارآمدی امر به معروف و نهی از منکر منوط به درک این مفهوم است که چرا نگفته‌اند امر به واجب و نهی از حرام؟
چون باید به واجبی امر شود که عُرف یعنی فرهنگ عامه مردم مطلوبیت آن را پذیرفته باشد. تا واجبی در میان فرهنگ عامه و تلقّی مردم معروف نشود، امر به آن کارآمدی واقعی را نخواهد داشت. در مسأله منکر هم همین است. حرامی که در فرهنگ عامه مردم منکر نشده، نهی از آن خاصیتی نداشته و چه بسا نتیجه عکس داشته باشد. پس اگر معروف و منکر در جامعه فرهنگ شد، امر به معروف و نهی از منکر مایه وحدت و انسجام اجتماعی می‌شود؛ در غیر این صورت، موجب دو یا چند قطبی در جامعه خواهد شد.
بر این مبنا، مسئولیت حکومت دینی بسترسازی برای معروف شدن واجب‌ها و منکر شدن حرام‌ها است؛ و «تدبیر کارآمد» و «عدالت» از شروط تحقق این مسئولیت است.
برگرفته از سخنان مهدی نصیری، دین پژوه، برنامه زاویه شبکه چهار ۱۳۹۸/۵/۲۳