آسیب شناسی انقلابها در کلام حضرت فاطمه
در سخنرانى انتقادى و اعتراضى حضرت زهرا (سلام الله علیها) به اوضاع پس از پیامبر، میتوان تعابیرى را دید که اخطار صریح به همه انقلابیون در طول تاریخ، در همه زمانها و اعصار است. مخاطب این عبارات حضرت، مشرکین و کافرین نبودند، یهود و نصارى نبودند، منافقین به معناى خاص نبودند؛ بلکه خطابشان به انقلابیون فداکار عصر پیامبر یعنى اصحاب، مجاهدین، رزمندهها، جبهه رفتهها و شهید دادهها، یعنى مهاجرین و انصار بوده است.
از مواردى که حضرت درباره آن اعلام خطر کردند، بازگشت از ارزشهاى انقلابى و الهى و ارتجاع به ارزشهاى جاهلى قبل از انقلاب است.
ایشان خطاب به مؤمنین و اصحاب پیامبر آفت انقلابها را قعود بعد از قیام میدانند و میفرمایند «فقبحاً لفلول الحدّ واللعب بعد الجدّ» چه زشت است به شوخى گرفتن آن چیزى که روزى جدّى بود! چقدر بد است وادادن بعد از آن همه جهاد! «قبحاً لقرع الصفاه و صدع القناه و خطل الاراء، و زلل الاهواء» چه زشت است همه دستآوردها را زمین گذاشتن و گوهرى را که به آن سختى تا اینجا آوردهایم به سنگ خارا زدن، چه بد است زنگ زدن سلاحها و بىاثر و بىخاصیت شدنها، چه زشت است پس گرفتن شعارها و باطل شدن اندیشهها و از دست دادن انگیزهها ...
این جملات حضرت فاطمه زهرا گویى آسیبشناسى همه انقلابها از جمله انقلاب ما است، یعنى وا دادن بعد یک دوره انقلابیگرى، تن پرور شدن و خو گرفتن به وضع موجود، راحت طلب شدن و سر سفره انقلاب نشستن بعد از دوره فداکارى و مجاهدت ...
حسن رحیمپور ازغدی